تقديم به خانم فاطمه زهرا (س)

مادر را چگون وصف آرم تا تو هستي

يازده انجم آسماني را پرتو هستي

گريه کردي بعد از فراق نبي

گوئي ترسي عمرت گردد بسي

تو کز هجر پدر چون گلي پژمرده اي

سيه جامه به تن ، غمين و افسرده اي

چگونه تاب آوردي در و ديوار را

زخم پهلو به کين عدو مسمار را

وز ناله ات گوئي لرزه افتاد بر زمين

ملائک گريه کردند وز سقط جنين

عمر گرانمايه فدا کردي به علي ولايت

مثل الاعلي عشقي ز علي حمايت

حنطني و غسلني و کفني بالليل

و صلي علي وادفني بالليل

تا نبيند علي آثار کينه را

خون دل ننشاند ، زخم سينه را

جاي خالي ات را نور چشمان علي

درد بي درمان افتاد بر جان علي

چاه بعد تو همراز علي شد

مونس باران اندوه ولي شد

چاه آتشي بر عمق جان افروخت

خشکيد و زاشک مولا بسوخت

يافاطمه (س)

رفتي و عالمي محزون تو

قبر بي نشانت آيت مظلوم تو