حرف هاي دلتنگي زيرا از زبان كسي است كه دلداده بي مدعي حضرت است هم او كه جمال چهره اش حجت موجه ماست

سر خوش زسبوي غم پنها ني خويشم

چون زلف تو سرگرم پريشاني خويشم

در بزم وصال تو نگويم ز كم وبيش

چو اينه خو كرده حيراني خويشم

يك چند پشيمان شوم از رندي ومستي

عمريست پشيمان ز پشيماني خويشم

از شوق شكر خند لبش جان نسپردم

شرمنده جانان ز گران جاني خويشم

بشكسته تر از خويش نديدم به همه عمر

افسرده دل از خويشم وزنداني خويشم

هر چند " امين " بسته دنيا نيم اما

دل بسته ياران خراساني خويشم