ممنون از پاسخ،من فكر مي كنم ما هدف رو با وسيله توجيه مي كنيم.
اينكه اين روايت دلالت بر چه چيزي دارد را فكر نمي كنم،صحيح گفته باشيد، خوب حفظ حجاب و عفاف هدف است اما وسيله آن چيست؟ به نظر من ما كاري كه با احاديث و روايات ائمه مي كنيم اين است كه آنها را بسيار با ارزش قلمداد مي كنيم اما بعد دنبال كار خودمان مي رويم،خوب اگر حضرت فاطمه اين فرمايش را فرمودند،به نظر من حضور خانم ها در محيطي كه بر اساس جلسات بسيار و بازديد و ساعات كار طولاني ريخته شده كاملاً با اين حديث منافات دارد و حرف حضرت فاطمه هم كاملاً روشن است ولي ما چون مكانيزم هاي كسب علم و اطلاعات را امروزه يكسره از غرب گرفته ايم كه نياز به حضور فراوان در بيرون از خانه دارد، چنين فكر مي كنيم كه از خانه بيرون نرفتن زن به منزله بي اطلاع و محبوس بودن است در صورتيكه زنان خاندان رسول،در محيط خانه بوده اند و عالم ترين و مطلع ترين زنان هم بوده اند، ما مكانيزم آن را ايجاد نكرده ايم و آنوقت ما تنها مكانيزمي كه بلد هستيم يعني حضور فراوان در اجتماع مجبور مي شويم احاديث را در حد يك پيام اخلاقي حفظ كنيم و بعد با تاويل و تفسير كار خودمان را بكنيم
در ضمن من در هيچ كجاي تاريخ اسلام نديده ام كه زنان خصوصاً زنان اهل بيت حضور اجتماعي فعالي داشته اند مگر در مواقع بسيار بسيار ضروري نه اينكه مثلاً هر هفته و هر روز در مسجد خطبه داشته باشند و سخنراني كنند (در جمع زنان بوده اما در جمع هاي مردانه با شرايط بسيار خاص و آنهم در شرايط بحراني جامعه)
