سلام
من هم از شهادت نوشتم
آن هم نه از زبان خودم بلكه از زبان رهبرم
هيچ ملتي بدون فداكاري قادر نخواهد بود از هويت و عزت و ناموس ملي خود و از ارزشها و باورها و حقوق خود دفاع كند .
سلام عزيزم خوبي دلم برات خيلي تنگ شده ممنون از ابراز لطفت.
كريمان جان فداي دوست كردند سگي بگذار ما هم مردمانيم
فضاي وبلاگ شما رو كمتر جايي ديدم !!!
آدم وقتي توي نت مي گرده احساس غربت مي كنه انگاري اصلا ما اهل اين زمونه نيستيم همونطوري كه اهالي كوچه و بازار هم شباهت آنچناني به ما ندارن و نمي خوان هم داشته باشن .
شايد فكر كنين حرفام بوي خودپسندي مي ده ولي نمي دونم يه دفعه اين حرفا به زبونم اومد شايد يه حس مشترك بين نوشته هاي شما و ناخودآگاه من وجود داره
در هر حال خوشحال شدم
سلام و عرض ادب و احترام. عزيز مهربان وبلاگ با ارزشت رو بعد از مدتها ديدم . خوشحالم كه معطر شدم.به ياد كلامي افتادم :.......
شهيد :تا زنده بود رزمندگي کرد و پرچم حجت بن الحسن(عج) رو بالا نگه داشت.
شهيد شد خونش انقلاب رو بيمه کرد.
پيکرشون که اومديا حسين راه انداخت توي کوچه پس کوچه هاي اين مملکت.
اوني که پيکرش نيومد، بعدها استخون پاره هاش برگشت مملکت رو عوض کرد
خيلي زيبا توصيف كرده اي
اجر شهادت نصيبتان باداگر امروز ارتشهاى مسلح عالم وسيلهى زورگوئى ابرقدرتها به حساب مىآيند، نيروهاى مسلح جمهورى اسلامى ايران جانفدايان فضائلند و براى تثبيت فضائل انسانى و ارزشهاى الهى است كه تمرين و مقاومت ميكنند و در ميدانها مىايستند
بي منت از جهان هيچ كس به در نرود الا شهيد عشق به تير از کمان دوست
زيبا بود.التماس دعا
بسم رب الشهدا
الهي اگر جز سوختگان را به ضيا فت عنداللهي نمي خواني ما را بسوز آنچنان که هيچ کس را آنگونه نسوخته باشي/سيد شهيدان اهل قلم سيد مرتضي آويني
موفق باشيد
التماس دعا
بنام خدا
ممنون از دلنوشته زيباتون اجر شما با شهدا
سبکبالان خراميدند و رفتند
مرا بيچاره ناميدند و رفتد
